WERVERSHOOF – Wielrenster Tessa Neefjes (23) heeft een aantal heel mooie overwinningen op haar naam geschreven. En ze is van plan om er in de toekomst nóg meer bij te schrijven. Door haar ongeluk in 2016, waarbij ze onder andere haar rug brak, staat ze nu meer stil bij haar zeges.
Tessa is altijd al sportief geweest. ‘Vroeger heb ik onder andere op handbal, paardrijden, survival, schaatsen en skeeleren gezeten. Ook deed ik elk jaar mee aan de Dikke Banden Race. Hiervoor moest ik op mijn stadsfiets door het dorp heenrijden. Het laatste jaar dat ik aan de race meedeed, toen ik in groep 8 van de basisschool zat, won ik. Professioneel wielrenster Vera Koekooder zei toen tegen mij dat ik op wielrennen moest gaan. Toen stond ik er nog wat sceptisch tegenover. In een strak broekie over het fietspad rijden, zag ik niet zo zitten. Toch ben ik niet vergeten wat ze me adviseerde...’
Tekst loopt door onder de foto
Knikkeractie van Deen
‘Deen had eens een actie met knikkers. Ik had er veel gespaard en deze voor € 40 op Marktplaats verkocht. Van dit geld kocht ik een tweedehands fiets in Midwoud. Ik bleek de sport hartstikke leuk te vinden en het ging me steeds beter af. Niet veel later sloot ik mij aan bij Wielervereniging West-Frisia. Van het een kwam en het ander en inmiddels fiets ik nog steeds bij deze club.’
Elke week stuurt trainer Tino Haakman haar een trainingsschema op. ‘Op zondag laat ik hem dan weten hoe de week is verlopen. Normaal gesproken fiets ik veel in groepen met andere wielrenners. Nu, vanwege corona, is dat even anders. Als ik er alleen op uit ga, dan luister ik muziek of een podcast. Bijvoorbeeld die van wielrenner Laurens ten Dam, Live Slow Ride Fast. Net alsof hij naast me fietst. Naast mijn sport volg ik ook nog een studie. Ik zit in het vierde jaar van mijn opleiding voeding en diëtetiek. Hiervoor loop ik stage bij Team Jumbo-Visma en help ik bij de ontwikkeling van een applicatie voor de voeding van renners. Het lijkt me leuk om later een eigen bedrijf op te richten waarbij ik mensen adviseer op zowel voeding als trainingsgebied.’
Tekst loopt door onder de foto
Verhard én onverhard terrein
Van eind oktober tot en met half februari vindt het strandseizoen plaats. ‘Daarna hebben we twee weken rust en vervolgens gaan we weer de weg op. Dit jaar is dat alleen even wat anders vanwege het coronavirus. Eigenlijk had ik mezelf ten doel gesteld om half juni in vorm te zijn voor het NK. Dat is nu wat lastiger omdat er in elk geval tot 1 juni geen wedstrijden plaatsvinden. Normaal gesproken gebruik in die wedstrijden om mezelf in vorm te trainen. Nu ga ik me vooral op mijn basis en techniek richten en extra krachttraining doen.’
Een paar jaar geleden fietste Tessa alleen op de weg en in het veld. ‘Op een gegeven moment stelde mijn trainer Tino voor of het misschien een idee was dat ik ook op het strand zou gaan rijden. Twee dagen voor de eerste strandrace van start ging, kreeg ik mijn fiets. Ik moest van Hoek van Holland naar Den Helder rijden, 135 kilometer. Het ging meteen supergoed. Als ik geen lekke band had gekregen, had ik direct al op het podium gestaan. Vanaf dat moment was ik verslaafd aan strandraces en vind ik dit eigenlijk de leukste discipline binnen het wielrennen. De afwisseling tijdens de afstanden, de technische stukjes, lekker uitwaaien, langs het water rijden en het sterkste in mezelf naar boven halen vind ik fantastisch.’
Mooie en bijzondere zege
‘Dit jaar heb ik meegedaan aan Egmond-Pier-Egmond. Er stond hartstikke harde wind en op een gegeven moment had ik geen idee meer waar iedereen fietste. Ik dacht dat er nog andere meiden voor mij reden. Op een bepaald moment riepen mensen: “Je ligt eerste, je ligt eerste.” Ik hoorde overal m’n naam en daarvan kreeg ik enorm veel energie. Toen ik over de finish kwam, wist ik nog niet zeker of ik had gewonnen. Mijn verzorger en de omroeper vertelden dat ik eerste was. Dit is mijn mooiste overwinning. Naast het podium hangen namen van vorige winnaars en winnaressen. Straks hangt “Tessa Neefjes” bij Marianne Vos en Leontien van Moorsel. Dat maakt mij heel trots.’
Tekst loopt door onder de foto
Het noodlot in de Ardennen
Deze overwinning markeert voor Tessa ook een soort van comeback. ‘Deze zege is voor mij extra bijzonder, omdat hij ook laat zien dat mijn sportcarrière weer goed verloopt. In 2016 reed ik een heel goed seizoen op de weg. Ik was Nederlands kampioen en had vijf overwinningen. Een overstap naar een professioneel team zat eraan te komen. Ik augustus wilde ik nog wat “klimmetjes” trainen en dat besloot ik in de Ardennen te doen. Eenmaal bezig aan een afdaling werd ik aangereden door een vrachtwagen. Dit resulteerde in een gebroken rug, schouder, ribben en hand. Mijn vader fietste achter me en die heeft alles zien gebeuren. Net na de aanrijding maakte ik me overigens alleen druk over het onbenullige feit dat mijn NK-shirtje stuk was. Later wilde ik opstaan, maar dat was niet mogelijk want ik had geen gevoel meer in mijn linkerbeen. Eerst was het nog de vraag of ik misschien een dwarslaesie zou hebben. Gelukkig was dat niet zo. Het ongeluk heeft wel een wending aan mijn sportcarrière gegeven. In het begin ging ik er vanuit dat ik na een paar weken wel weer een wedstrijdje zou fietsen, maar dat bleek anders. Ik moest een half jaar platliggen en daardoor ging mijn conditie hard achteruit. Vervolgens moest ik alles weer van nul af aan opbouwen. Ik ben blij dat ik nu weer normaal kan fietsen. Toch ondervind ik er dagelijks nog veel hinder aan, bijvoorbeeld als er veel wind staat.
Voorheen dacht ik na een overwinning “op naar de volgende”. Nu sta ik meer stil bij mijn zeges. Het kan immers zomaar voorbij zijn.’
Ambitieuze doelstellingen
Dit jaar wil Tessa goed scoren op het NK tijdrijden en het NK op de weg. ‘In oktober vindt weer de langste strandrace, van Hoek van Holland naar Den Helder, plaats. Vorig jaar was ik tweede geworden en daar baal ik van. Dit keer zet ik dus in op een eerste plaats. Ook hoop ik eens het EK strandrace te winnen, want dan mag ik het hele seizoen met een Europese trui aan fietsen. Voor de toekomst, mocht er ooit een WK worden georganiseerd, dan lijkt het me leuk om die op een strand in Hawaï te fietsen. Eerst goed rijden en erna een vakantie’, sluit Tessa lachend af.